bokrijk

In Domein Bokrijk kun je van 26-30 december 2012 genieten van nostalgische winteravonden.
Het park is omgetoverd tot een verlicht dorp uit vervlogen tijden met een ouderwetse kermis vol ouderwetse attracties.

Ondanks het slechte weer stond er een flinke rij aan de ingang. Gelukkig klaarde de lucht op en konden we verder zonder paraplu. De modder op de oude bestratingen moet je gewoon maar voor lief nemen.

ff lachen

Kerstboodschappen aan het doen op Kerstavond

Een echtpaar was Kerstboodschappen aan het doen op Kerstavond en de hele stad was vol met winkelende mensen die hun last minute inkopen aan het doen waren.

Lopend door het winkelcentrum en al kijkend naar de etalages blikte de vrouw ineens verwonderd opzij om te ontdekken dat ze haar man nergens meer zag. Ze wist dat ze nog veel te doen hadden en werd erg kwaad.

Ze rommelde in haar handtas om haar mobieltje te zoeken. Toen ze die gevonden had belde ze haar man en vroeg hem waar hij toch gebleven was. 

Haar man antwoordde kalm: "Liefste, herinner jij je die juwelierszaak nog waar we 5 jaar geleden waren en waar je helemaal verliefd werd op die diamanten halsketting die we toen helaas niet konden betalen.

 

 Maar ik vertelde je toen ook dat ik hem eens op een dag voor je zou kopen". 

De ogen van de vrouw vulden zich met tranen, ze begon zacht te huilen en terwijl ze een snik probeerde te onderdrukken fluisterde ze:

 

 "Ja, die juwelierszaak herinnner ik me zeker nog".

"Ok, zei hij, ik zit in de kroeg ernaast !!!"

groene wissels

Op de pagina van Groene Wissels vonden we een wandeling die ons door drie stadsparken in Amsterdam voerde. De route was duidelijk beschreven en goed te volgen.
Het begon op station Sloterdijk en al vrij snel liepen we in deze drukke stad door de natuur. Daarna volgde de buurt Bos en Lommer waar opvallend veel kleine buurtprojecten te zien waren. Taalles voor vrouwen, een restaurantje in een oud buurthuis waar een mooie groene kruidenkar voor de deur stond.
Daarna volgde het Erasmuspark, niet zo heel groot, maar wel met een mooi herborium.
Richting Mercatorplein liepen we door straten met huizen van de Amsterdams school, prachtige gebouwen uit begin negentien honderd.
Het Rembrandpark was de tweede groenstrook, een groot park met eeuwenoude bomen, veel vijvers en nogal geheuveld gebied. Na weer een stukje door de stad volgde het Vondelpark wellicht het meest bekende park van Amsterdam.
De wandeling is ongeveer 12 kilometer lang en echt een genot om te lopen.

U zult het niet geloven, maar na een kwartiertje wandelt u al over een vlonderpad tussen rietkragen; wel omgeven door stedelijke bebouwing, maar toch… Door sfeervolle wijken met prachtige straten wandelt u van het ene naar het ander stadspark en daar doorheen, dat zijn het Erasmus-, Rembrandt en Vondelpark. In het laatste mag u zelf uw wandelpaden kiezen, die zijn er genoeg en door de smalle vorm van dit langgerekte park is verdwalen uitgesloten. De route naar het Centraal Station volgt u aan de hand van de goed aangevende gemeentelijke handwijzers. Omdat u dan geen routebeschrijving hoeft te lezen kunt u volop genieten van de wandeling over het altijd gezellige Leidseplein (met de prachtige Stadsschouwburg), de super gezellige (en ook drukke) Leidsestraat, de Singel (met het befaamde Eet- en Biercafé De Beiaard) het Rokin en uiteraard de Dam. Denk eraan: dit is geen rondwandeling, u eindigt op station Amsterdam-Centraal. Bent u met de auto gekomen (niet doen, parkeren is in deze stad peperduur) dan bent u met 1 halte weer op het Sloterdijkstation.

pop

Uit het boek: "de poppen van Tante Hilde"haalde ik de patroontjes om deze pop te kunnen maken.
Het is de bedoeling dat ze nog een hele garderobe gaat krijgen, maar daar had deze oma nu te weinig tijd voor. Wel kreeg pop een gezellig warm bedje met matrasje, kussentje en een dekentje.

Het boek van Tante Hilde kun je hier bestellen en het is niet alleen een gezellig boek met heel veel inspiratie, maar alle patroontjes en een duidelijke uitleg over de werkwijzes staan er allemaal in.

"Tante Hilde"heeft een gezellige blogsite vol foto's van haar leuke poppen.

twee jaar

kleindochter werd twee en kreeg van oma een heuse kroon

voor iedereen een jaar met heel veel lichtpuntjes

twee jasjes

Ik wilde een echt jasje maken voor kleindochter en gebruikte het patroontje van een vestje daarvoor. Gewoon wat ruimer knippen dacht ik, maar doordat er gewatteerde voering in kwam viel het hele jasje te klein uit helaas..

 

 

 

Dus toen maar een echt jasjespatroontje uit een knippie gehaald en opnieuw begonnen.En deze past wel.

ik heb dit jasje bewerkt met de punchmachine en handborduren.

 

Essen

De enige foto die ik gemaakt heb in Essen, het was later op de dag te slecht weer en eerder op de dag reden we met een gids door de buurten rondom de stad en was fotograferen niet mogelijk.
We zagen een groot industrieel gebied en werden geconfroneerd met de geschiedenis van Essen. De enorme industrieën die zich dankzij de gevonden steenkool ontwikkelden in de negentiende eeuw toen de industrie wereldwijd op gang kwam.

Zoals meer steden in het Ruhrgebied heeft de stad geen historische binnenstad. Deze is in de tweede wereldoorlog grotendeels verwoest. Essen ligt aan de Wetsfaalse Hellweg. Hoewel de stad is ontstaan in 845, begon ze pas in de 19e eeuw te groeien tot een stad van enig belang. De stad kent veel fabrieken en andere industriële gebouwen die deels gesloten zijn.

De familie Krupp die zo stinkend rijk werden dat ze een buitenvilla lieten bouwen waar ze ontvangsten van een paar duizend mensen konden geven. Keizer Wilhelm schijnt er gretig gebruik van gemaakt te hebben door gewoon aan te kondigen dat hij zou komen met als gevolg dat de hele tent op zijn kop kwam te staan.

.Villa Hügel, het voormalige woonhuis van deze familie aan de Baldeneysee, is enorm van omvang. Tegenwoordig worden er regelmatig tentoonstellingen gehouden

De buitenwijken van Essen bestaan uit talrijke agglomeraties die vroeger aparte dorpen vormden. In het stadsdeel Katernberg ligt de Zeche en Kokerei Zollverein. Dit voormalig industriële complex met onder meer een kolenmijn staat op de werelderfgoedlijst van de unesco vanwege de unieke Bauhaus architectuur.

Het stadsbeeld wordt bepaald door de na de zware oorlogsverwoestingen verrezen nieuwbouw. Het historisch middelpunt van de stad is de romaanse kathedraal. Verder kent de stad nog een aantal middeleeuwse kerken, maar een gezellige stadskern vond ik het niet.

Vanwege de vele bombardementen op de stad zijn er in de tweede oorlog enorme hallen onder de grond gebouwd die daar grotendeels nog liggen maar die nog nooit in kaart gebracht zijn. Soms stoot men op de metersdikke betonnen dekken waaronder de fabriekshallen verborgen liggen.

Het woord Zeche intrigeerd me sinds dit bezoek ik kan het nog steeds niet echt duiden en vind nergens een vertaling.

donkere dagen

Om de donkere dagen vóór Kerstmis wat meer licht te geven zou je huisjes kunnen knutselen van wegwerpmaterialen. Zoals onderstaande huisjes, gemaakt van lege melkpakken.
Hier zie je hoe je ze kunt maken.

lezen met een zachte G

Zondag was ik aanwezig bij de opening van de tentoonstelling: "lezen met een zachte G " in Centre Céramique in Maastricht.
Lezen met een zachte G | 11 december 2012 t/m 30 maart 2013 | Centre Céramique | Toegang: gratis

Ruben Reehorst heeft 66 portretten gemaakt van bekende Limburgers met hun favoriete boek. Sommigen zijn speciaal voor deze gelegenheid op zoek gegaan naar een boek, anderen hebben een boek in de handen dat duidelijk al heel vaak gelezen is.

De tentoonstelling werd geopend door burgemeester Hoes die net als Leon Verdonckschot een prachtige toespraak hield.

Zowieso is een bezoek aan de stadsbibliotheek in Maastricht meer dan de moeite waard, het gebouw met zijn vele verdiepingen nodigt uit tot lezen, studeren, kijken en koffie drinken.

De toespraken waren voor mij aanleiding om terug te denken aan de allereerste bibliotheek in mijn leven.
Op woensdag en zaterdagmiddag ging de deur van het patroonnaatsgebouw, in het stadsdeel waar ik woonde, open en kon je in de daar gevestigde bibliotheek je boeken gaan lenen.

Voor kinderen waren er speciale planken met nummers die refereerden aan je leeftijd. Je mocht per keer twee boeken meenemen, een leesboek en een "studieboek". Dat laatste was dan een boek over wetenschap of cultuur. De "studieboeken" gingen vaak ongelezen weer terug, maar de andere boeken las ik compleet leeg. De leeftijdsplanken waren te klein zodat ik altijd liep te smokkelen en boeken meenam die nog niet voor mij bestemd waren. Daar moet je je niets bij voorstellen, ze waren gerubriceerd op moeilijkheidsgraad en als verwoede lezer had ik daar geen last van.
Juffrouw Truus van de bieb liet een en ander oogluikend toe.
Ik weet nu nog hoe het rook in het patronaatsgebouw en herinner me specifiek de geur van de bieb en al die boeken nog.
Hoe blij ik ook ben met het gemak van e-books, die geur van inkt en papier, van oude boeken waar als het ware het verhaal door begon te leven die is niet te evenaren.

De mooie gratis catalogus over de tentoonstelling is een inspiratiebron om met sommige van de geportretteerden mee te gaan lezen.

Sinterklaas

Van mijn oude blog een verhaaltje weggehaald om opnieuw te vertellen..


Sinterklaas:
Als de bladeren van de bomen zijn dan komt Sinterklaas, zei mijn moeder vroeger altijd. Ik hielp de boom naast het schuurtje af en toe een handje door er eens flink aan te schudden. Sinterklaas was vroeger een man om bang van te zijn, als je stout was geweest en dat was je vroeger veel sneller dan tegenwoordig het geval is, dan kreeg je geen cadeautjes en in het ergste geval ging je in de zak mee naar Spanje. Ik heb wat in de zenuwen gezeten in die tijd van het jaar en ik denk dat ik toen ook een voorbeeldig en braaf meisje geweest ben, in tegenstelling tot de rest van het jaar.

 Behalve dan in de vastentijd want dan moest je elke dag naar de kerk en als je lief geweest was en elke dag gebeden had dan mocht je een plaatje kleuren op de veertig-dagen-kaart ten teken dat je je gedragen had. Je verdiende daarmee een stel aflaten en een klein stukje van je plekje in de hemel.

Zwarte Piet heeft me nooit meegenomen in de jute zak en ik heb ook altijd wel een cadeautje gekregen. Sinterklaas kwam nooit in persoon bij ons thuis. Ik zag hem wel door de straat lopen en aanbellen bij andere mensen. Dan zat ik altijd met kloppend hart op de trap te wachten, maar hij kwam niet. Op 5 december mochten we 's morgens voordat we naar school gingen een soepbord op de tafel in de huiskamer zetten met een tekening en een wortel voor het paard (meestal hadden we die dag wortelenstamppot). Die morgen op school duurde altijd veel langer dan alle andere morgens en na schooltijd renden we zo snel als we konden naar huis.

Vader hield ons tegen in de gang, plaagde ons door te zeggen dat de sint niet was geweest. Als we dan eindelijk de kamer binnen mochten was het daar donker omdat de gordijnen dicht waren, maar je rook de pepernoten en de chocolade al bij het binnengaan. In mijn herinnering was het was altijd heel veel, de tafel stond boordevol en we mochten snoepen zoveel als we wilden wat uiteindelijk altijd weer drie kinderen met maagpijn tot resultaat had, maar het was en bleef een feest.

Het was eigenlijk best raar dat de sint bij ons 's middags kwam en niet 's nachts zoals het eigenlijk hoorde, het heeft lang geduurd voordat ik begrepen heb dat dat te maken had met het feit dat mijn vader altijd middagdienst had op de steenkoolmijn en dat hij er op die manier wel bij kon zijn zonder dat hij extra vroeg hoefde op te staan. In het dressoir hadden we alledrie een eigen deurtje met het er achterliggende kastje voor onszelf. Daarin bewaarden we voor zolang als het duurde onze pepernoten, chocolade letter en de gevulde muizen in een schoendoos. Het brave meisje was dan allang weer verdwenen en ik knabbelde stiekum mee aan de letter van broer en zus en ruilde alles wat ik niet lekker vond om voor alles wat ik heel graag had.

De zwarte pieten hebben het nooit kunnen zien want die waren tegen die tijd allang weer het land uit en het jaar erna was ik weer braaf vanaf eind november tot begin december.

recycle

en nu maar plastic tasjes sparen!! hier zie je hoe je plastic tasjes opnieuw kunt gebruiken.

blogspot

het blijkt dat ik bij blogspot een account moet gaan aankopen om mijn foto's weer geplaatst te gaan krijgen... hier moet ik toch even over nadenken

hemel op aarde

Afgelopen zondag mocht ik figureren bij opnames voor de film Hemel op Aarde, een co-productie tussen filmhuis Pupkin uit Amsterdam en filmhuis Caviar, Red Herring en de AVRO.

De opnames van zondag speelden in een natuurgebied waar een grote groep figuranten en enorm veel mensen van de crew bij elkaar kwamen. Er stonden grote tenten waarin men zich kon verkleden, waar je kon wachten op je scene, waar de hele dag door catering was. Ook wagens voor de attributen, een tent voor visagie en kapsters, een keukenwagen. Grote toestellen van de mensen van de speciale effecten, prachtige old-timers die meedraaiden in de scenes.

Ik was samen met een aantal andere dames een non. We kenden elkaar allemaal niet, maar het klikte dusdanig goed dat we heel veel lol beleefd hebben tijdens de uurtjes wachten. En wachten doe je....tijdens de telkens weer opnieuw op te nemen scenes waarbij je op je plekje bleef staan of zitten. Of wachten op de achtergrond totdat je weer opgeroepen werd. Je was voortdurend omringd door mensen die opletten dat je er goed bleef uitzien, of dat je je opdrachten goed uitvoerde.
Het was een dag van s'ochtend om half negen thuis vertrekken en s'nachts om drie uur weer terug komen. Maar het was helemaal de moeite waard om alles mee te mogen maken. Met heel veel bewondering voor mensen die in deze industrie hun werk met zoveel passie doen ben ik naar bed gegaan.

de Synopsis is als volgt:
1979. Een dorp in Limburg.
De 13-jarige, brave Bart Geraedts wil zo veel mogelijk goede daden doen. Zijn credo is: wie goed doet, goed ontmoet. Dan wordt hij plotseling tot over zijn oren verliefd op de wereldwijze en uiterst verleidelijke 16-jarige Moniek Verheije. Hij krijgt heimelijk een relatie met het drie jaar oudere meisje. Vanaf dat moment gebeuren er allemaal vreselijke dingen in zijn leven en in dat van zijn ouders. Bart vermoedt dat dit komt doordat hij meer met Moniek bezig is dan met zijn goede daden. Hij zal moeten kiezen tussen de liefde voor Moniek en het daarmee verder tarten van het lot, óf zich afsluiten voor zijn liefdesgevoelens en terug keren op het rechte pad. Hij kiest voor het laatste, maar tot zijn schrik lijkt het lot zich daar niets van aan te trekken. Moniek wordt ernstig ziek. Barts wereldbeeld wankelt. Hij is bereid alles op te offeren om het lot gunstig te stemmen en de liefde van zijn leven te redden…
HEMEL OP AARDE is een ontroerende, maar ook grappige film van Bijbelse proporties over de tijd van Grease, over de eerste grote liefde en over het lot.

sint Maarten

Rond de elfde van de elfde gebeurd er vanalles in de dorpen hier in de omgeving. Optochten met fakkels en lampions vanwege Sint Maarten en de opening van het vastelaoves seizoen.



Nederland komt de viering voor in delen van dat land, soms nog maar recent onder invloed van inwijkelingen, soms omdat de stad een eigen band met de figuur Sint-Maarten heeft.
In Utrecht, waar Sint-Maarten de schutspatroon van is, is een Sint-Maartensberaad opgericht om Utrecht als Sint Maartenstad te promoten. Het Sint-Maartensberaad laat echter de minder positieve elementen van Sint-Maarten, zoals zijn gewelddadige optredens jegens andere culturen en geloven, buiten beschouwing.
Niet in iedere streek lijkt de traditie even sterk te leven.

Dat het feest niet verdwijnt, maar zich integendeel verder verspreidt, wordt geïllustreerd door de ontwikkeling in Amsterdam. Het feest werd hier al honderden jaren niet meer gevierd, tot het in de laatste tientallen jaren van de twintigste eeuw in de buitenwijken opdook onder invloed van omliggende gemeenten in de meer agrarische gebieden. Aan het begin van de eenenetwintigste eeuw verschenen aan de welgestelde Amsterdamse grachten de eerste lampionnen. Aan de overkant van 't IJ in het Amsterdam-Noordvan vlak na de tweede wereldoorlog, werd "Sinteremaarten" gevierd met een tot lampion uitgesneden biet , overeenkomstig de Duitse Rübengeister, Raapgeesten, of de oorspronkelijke Ierse Jack-ó latern onderdeel van de oeroude tradities van dankfeesten voor Licht, Warmte, Gewas en Oogst. Inmiddels is het Sint-Maartenlopen ook in Amsterdam een levende traditie.
De (cor)relatie van het feest met religie is niet sterk. In Nederland wordt het Sint-Maartenfeest gevierd door kinderen van alle gezindten. In veel liedjes wordt nauwelijks aandacht aan de religieuze achtergrond besteed. De liedjes hebben vaak een humoristisch karakter en het repertoire wordt ieder jaar aangevuld met parodiërende of satirische teksten.
Met de opening van het vastelaovesseizoen zie je in steeds meer dorpen pleinfeesten opduiken en verkleed men zich al uitbunding.
In Sittard wordt de klok gestart die zal aftellen tot de zaterdag vóór vastlaovend als
 ut kenon op ut balkon wordt afgeschoten vol confetti en uiteraard weer een knallend feest.http://www.vastelaovendzitterd.nl/

foto's

tot mijn grote schrik zie ik ineens dat alle foto's uit mijn eigen bestand op zwart staan...

en ik heb even geen tijd om dat uit te zoeken!!

Eye

We waren eindelijk in het nieuwste ontmoetingspunt aan het IJ in A'dam. Eye, het filmmuseum.
Meteen aan de achterkant van het centraal Station zie je het markante gebouw staan en met een van de gratis pontjes ben je zo aan de overkant. Wel even opletten welk pontje je neemt, want niet alle ( water) wegen gaan de goede kant op.
Het Eye is een van de nieuwe ontmoetingsplekken in Amsterdam Noord. Buiten de riante filmzalen om kun je plaats nemen in het prachtige restaurant en kun je rond dwalen door de tijdelijke tentoonstellingen.

Wij zagen er de beelden van boven genoemde cineasten en waren onder de indruk van de manier waarop een en ander tentoongesteld werd.

Het was een verrassing om te zien dat aan de ander kant van het Centraal station eindelijk weer een beetje "lucht"te zien was. De schuttingen die jarenlang het beeld op het mooie gebouw weg namen waren verdwenen. De nieuwe toegangen tot de metro schoten meteen in het oog met hun felrode kleur.

 

 

recycle

weer een leuk recycle idee tegen gekomen:
make it and love it maakt baby/kindermutsjes van oude truien.

Granny's Finest

Tijdens de DDW ( dutch design week) ontmoette ik een groep oudere dames die gezellig bij elkaar zaten te breien.

Een van de dames gaf "les"aan een jongen en een meisje.
Bij navraag bleek het te gaan om Granny's finest
Student Niek zag een oudere dame fanatiek breien, ze breide zomaar omdat ze het graag deed. En zo waren er meer dames in dat verzorgingshuis.Ook Nieks oma wilde wel iets maken. Het plan om een breiclub op te richten was geboren. Zo onstond er niet alleen mooi breiwerk, maar werd er tevens iets gedaan aan de eenzaamheid waar sommige ouderen toch mee zaten.
Een initiatief ontstaan door toeval.
Niek en Jip, een medestudent, schreven een bedrijfsplan voor hun afstuderen. Tevens werden er contacten gelegd tussen jongeren met creatieve ideeen en de ouderen die het uitvoerden. De eerste breiclub ontstond in een zorginstelling in Ommoord Rotterdam.
Het initiatief is inmiddels uitgegroeid tot 5 clubs met in totaal 90 breisters.
Hun werken worden verkocht onder de naam Granny's Finest en aan ieder werk hangt een kaartje met een boodschap van de maakster, hoe persoonlijk wil je het hebben?


.

 

Dutch Designweek

Tot en met zondag 28 oktober kun je weer naar de  Dutch Design Week.
In het Klokgebouw op het oude Phillipsterein vind je in de grote hallen een verzameling van designers en inovative bedrijven en in de ernaast gelegen oude kantoren kun je een kijkje nemen bij de daar gevestigde bedrijven. Het is sowieso de moeite waard om er eens rond te neuzen en te genieten van het mooie oude pand.

 grappig ontwerpje voor de rustende ouder die de baby moeiteloos meewiegt..

 Resysta uit afvalstoffen zoals: 60 % rijsthulzen, 22% steenzout 18% minerale oliën wordt een ecologisch alternatief gemaakt voor hardhout, duurzaam en prachtig om te zien.

 van lege shampoflesjes gevuld met water en er boven op een zeiltje maak je een bootje voor in bad.

Heugaveld