zaterdag 29 september 2012

backpack

Backpack


'Vietnam is echt te erg voor woorden. Ik blijf maar denken dat het een grap is, dat ik elk moment een hoek om kan slaan om daar het echte Vietnam te vinden, waar al die andere mensen zijn geweest. Dat intrigerende land uit de reisgidsen. Waar ik rondloop als een fotomodel terwijl ik mezelf koelte toewuif en oude tempels bezoek en innerlijke rust vind. Het echte Vietnam is doordrongen van de geur van rode jasmijn en andere tropische bloemen. Dit hier stinkt.'
Als Tansy's vriend het op het laatste moment laat afweten, vertrekt zij in haar eentje richting het Verre Oosten. Daar aangekomen voelt ze zich tamelijk bedonderd: in tegenstelling tot wat de glossy's haar hebben voorgespiegeld, is Saigon een smerige en luidruchtige stad. Ook de andere backpackers vindt zij maar niks. Toch reist Tansy tegen wil en dank verder door Vietnam, Laos, Thailand en China richting Tibet. Ze e-mailt regelmatig met het thuisfront, en hoort op die manier over een geheimzinnige moordenaar die door Azië waart en onderweg blonde meisjes vermoordt die een opvallende gelijkenis met Tansy vertonen. Langzaam maar zeker reist zij hem tegemoet...
Backpack is een hilarische roman vol relatieperikelen, spanning en avontuur. Emily Barr schrijft op een satirische manier over het reizen met de rugzak, en bouwt een spanning op die je tot op de laatste bladzijde gevangen houdt.

NBD|Biblion recensieNa de dood van haar moeder gaat een jonge Engelse, Tansy, rondtrekken in het Verre Oosten. In het begin heeft ze veel moeite om zich aan te passen aan de totaal andere manier van leven daar, maar na enige tijd ontmoet ze mensen die ook rondtrekken. Ze krijgt een relatie met Max, die ze na veel overreding alles vertelt over de dood van haar moeder. Intussen heeft ze via e-mail contact met vrienden en familie en wordt ze gewaarschuwd voor een moordenaar die ook in het Verre Oosten rondtrekt en meisjes vermoordt die gelijkenis vertonen met haar. Het blijkt dat hij steeds een voorwerp van Tansy bij het lijk achterlaat. Uiteindelijk komt het in Tibet tot een climax. Dit boek laat op een satirische manier zien door welke motieven rugzakreizigers bewogen worden om te gaan trekken en hoe zij zich al of niet aanpassen aan de nieuwe omgeving. Het verhaal is spannend maar ook heel informatief en laat alle problemen zien waar trekkers mee te maken krijgen. Maar ook toont het de veranderingen in een jonge vrouw als zij met zichzelf geconfronteerd wordt. Leuk en leerzaam verhaal van de 29-jarige Britse schrijfster van columns en reisverhalen (Observer en Guardian). Voorin een kaartje van Tansy's trektocht door Indo-China. Kleine druk.
(Biblion recensie, Marian Verstappen-Naus)

zondag 23 september 2012

Hesborn





Hesborn in het Sauerland in Duitsland is een van de vele gehuchtjes met 10 huizen en 2 hotels. Prachtige wandel en ski gebieden zijn er de oorzaak van dat er toeristen rondlopen zoals mijn DH en ik.
Op zo'n wunderschönen tag slenterden we een beetje rond door het stille dorpje. Bij de bakker zag je geen kip en bij het winkeltje "zur post", waar je behalve post brengen ook wat boodschappen kon doen, zag je wel een beetje bedrijvigheid.
Kinderen met rugzakjes en veel rose kleuren in hun kleding liepen over straat. Ik denk dat ze met een busje naar school gaan want een schoolgebouw heb ik nergens gezien.
De oude man met de klak op z'n hoofd en een peuk in een mondhoek monsterde ons met het niet dicht geknepen oog. Hij volgde onze passen en schudde op een gegeven moment zijn hoofd.
Nieuwsgierig geworden liep ik op hem af omdat ik wilde weten waarom hij met zijn hoofd schudde.
Helaas heb ik het antwoord op mijn vraag niet kunnen verstaan. De peuk bleef standvastig hangen in die mondhoek en meneer sprak een voor mij onverstaanbaar dialekt. Echter de toon en de felheid van zijn "preek" deden mij vermoeden dat hij ons maar een stelletje lapschwanzen vond die niet hoefden te werken en maar wat liepen te slenteren....
De rest van de dag hebben we doorgebracht met zwoegen en zweten, helaas voor de oude man niet met werken, maar met het bedwingen van een aantal grote heuvels en we voelden ons verheven boven de status van lapschwanz.




zondag 16 september 2012

Antwerpen

Al weer twee weken geleden waren we in Antwerpen. We genoten van overnachtingen bij twee bijzonder hartelijke mensen die een ontbijt voor je maken waar je van blijft smullen.

Een van de doelen van dit uitstapje was het Museum Aan de Stroom.




We hebben geen van de aldaar gevestigde musea bezocht maar wel genoten van schitterende uitzichten en van het bijzondere gebouw.

Antwerpen is en blijft een boeiende stad, tot onze vreugde zagen we dat veel gebouwen een opknapbeurt gehad hadden.
Drie dagen zijn zelfs te kort om alles te zien wat je zou willen zien, vooral als je de pech hebt dat het pijpenstelen regent op de laatste dag.



 zomaar een straatje


 In het prachtige station

 op de binnenplaats van dit oude huis vind je hele aparte zaken met hele aparte prijzen..




en op slecht weer rekent men hier vaker.