donderdag 29 november 2012

recycle

en nu maar plastic tasjes sparen!! hier zie je hoe je plastic tasjes opnieuw kunt gebruiken.





Becky Schantz - messenger bagBecky Schantz - iPad sleeve

dinsdag 27 november 2012

blogspot

het blijkt dat ik bij blogspot een account moet gaan aankopen om mijn foto's weer geplaatst te gaan krijgen... hier moet ik toch even over nadenken

hemel op aarde




Afgelopen zondag mocht ik figureren bij opnames voor de film Hemel op Aarde, een co-productie tussen filmhuis Pupkin uit Amsterdam en filmhuis Caviar, Red Herring en de AVRO.

De opnames van zondag speelden in een natuurgebied waar een grote groep figuranten en enorm veel mensen van de crew bij elkaar kwamen. Er stonden grote tenten waarin men zich kon verkleden, waar je kon wachten op je scene, waar de hele dag door catering was. Ook wagens voor de attributen, een tent voor visagie en kapsters, een keukenwagen. Grote toestellen van de mensen van de speciale effecten, prachtige old-timers die meedraaiden in de scenes.


Ik was samen met een aantal andere dames een non. We kenden elkaar allemaal niet, maar het klikte dusdanig goed dat we heel veel lol beleefd hebben tijdens de uurtjes wachten. En wachten doe je....tijdens de telkens weer opnieuw op te nemen scenes waarbij je op je plekje bleef staan of zitten. Of wachten op de achtergrond totdat je weer opgeroepen werd. Je was voortdurend omringd door mensen die opletten dat je er goed bleef uitzien, of dat je je opdrachten goed uitvoerde.
Het was een dag van s'ochtend om half negen thuis vertrekken en s'nachts om drie uur weer terug komen. Maar het was helemaal de moeite waard om alles mee te mogen maken. Met heel veel bewondering voor mensen die in deze industrie hun werk met zoveel passie doen ben ik naar bed gegaan.

de Synopsis is als volgt:
1979. Een dorp in Limburg.
De 13-jarige, brave Bart Geraedts wil zo veel mogelijk goede daden doen. Zijn credo is: wie goed doet, goed ontmoet. Dan wordt hij plotseling tot over zijn oren verliefd op de wereldwijze en uiterst verleidelijke 16-jarige Moniek Verheije. Hij krijgt heimelijk een relatie met het drie jaar oudere meisje. Vanaf dat moment gebeuren er allemaal vreselijke dingen in zijn leven en in dat van zijn ouders. Bart vermoedt dat dit komt doordat hij meer met Moniek bezig is dan met zijn goede daden. Hij zal moeten kiezen tussen de liefde voor Moniek en het daarmee verder tarten van het lot, óf zich afsluiten voor zijn liefdesgevoelens en terug keren op het rechte pad. Hij kiest voor het laatste, maar tot zijn schrik lijkt het lot zich daar niets van aan te trekken. Moniek wordt ernstig ziek. Barts wereldbeeld wankelt. Hij is bereid alles op te offeren om het lot gunstig te stemmen en de liefde van zijn leven te redden…

HEMEL OP AARDE is een ontroerende, maar ook grappige film van Bijbelse proporties over de tijd van Grease, over de eerste grote liefde en over het lot.

zondag 11 november 2012

sint Maarten


Rond de elfde van de elfde gebeurd er vanalles in de dorpen hier in de omgeving. Optochten met fakkels en lampions vanwege Sint Maarten en de opening van het vastelaoves seizoen.



Nederland komt de viering voor in delen van dat land, soms nog maar recent onder invloed van inwijkelingen, soms omdat de stad een eigen band met de figuur Sint-Maarten heeft.
In Utrecht, waar Sint-Maarten de schutspatroon van is, is een Sint-Maartensberaad opgericht om Utrecht als Sint Maartenstad te promoten. Het Sint-Maartensberaad laat echter de minder positieve elementen van Sint-Maarten, zoals zijn gewelddadige optredens jegens andere culturen en geloven, buiten beschouwing.
Niet in iedere streek lijkt de traditie even sterk te leven.

Dat het feest niet verdwijnt, maar zich integendeel verder verspreidt, wordt geïllustreerd door de ontwikkeling in Amsterdam. Het feest werd hier al honderden jaren niet meer gevierd, tot het in de laatste tientallen jaren van de twintigste eeuw in de buitenwijken opdook onder invloed van omliggende gemeenten in de meer agrarische gebieden. Aan het begin van de eenenetwintigste eeuw verschenen aan de welgestelde Amsterdamse grachten de eerste lampionnen. Aan de overkant van 't IJ in het Amsterdam-Noordvan vlak na de tweede wereldoorlog, werd "Sinteremaarten" gevierd met een tot lampion uitgesneden biet , overeenkomstig de Duitse Rübengeister, Raapgeesten, of de oorspronkelijke Ierse Jack-ó latern onderdeel van de oeroude tradities van dankfeesten voor Licht, Warmte, Gewas en Oogst. Inmiddels is het Sint-Maartenlopen ook in Amsterdam een levende traditie.
De (cor)relatie van het feest met religie is niet sterk. In Nederland wordt het Sint-Maartenfeest gevierd door kinderen van alle gezindten. In veel liedjes wordt nauwelijks aandacht aan de religieuze achtergrond besteed. De liedjes hebben vaak een humoristisch karakter en het repertoire wordt ieder jaar aangevuld met parodiërende of satirische teksten.
carnaval MaastrichtMet de opening van het vastelaovesseizoen zie je in steeds meer dorpen pleinfeesten opduiken en verkleed men zich al uitbunding.
In Sittard wordt de klok gestart die zal aftellen tot de zaterdag vóór vastlaovend als
 ut kenon op ut balkon wordt afgeschoten vol confetti en uiteraard weer een knallend feest.http://www.vastelaovendzitterd.nl/

dinsdag 6 november 2012

foto's

tot mijn grote schrik zie ik ineens dat alle foto's uit mijn eigen bestand op zwart staan...

en ik heb even geen tijd om dat uit te zoeken!!

donderdag 1 november 2012

Eye



We waren eindelijk in het nieuwste ontmoetingspunt aan het IJ in A'dam. Eye, het filmmuseum.
Meteen aan de achterkant van het centraal Station zie je het markante gebouw staan en met een van de gratis pontjes ben je zo aan de overkant. Wel even opletten welk pontje je neemt, want niet alle ( water) wegen gaan de goede kant op.
Het Eye is een van de nieuwe ontmoetingsplekken in Amsterdam Noord. Buiten de riante filmzalen om kun je plaats nemen in het prachtige restaurant en kun je rond dwalen door de tijdelijke tentoonstellingen.

Wij zagen er de beelden van boven genoemde cineasten en waren onder de indruk van de manier waarop een en ander tentoongesteld werd.








Het was een verrassing om te zien dat aan de ander kant van het Centraal station eindelijk weer een beetje "lucht"te zien was. De schuttingen die jarenlang het beeld op het mooie gebouw weg namen waren verdwenen. De nieuwe toegangen tot de metro schoten meteen in het oog met hun felrode kleur.