dinsdag 31 januari 2012

brownies


Op verzoek het recept van de brownies:

Brownies
Ingrediënten:
175 gr. Bloem
400 gram suiker
5 eetlepels cacao
250 ml zonnebloemolie
2 theelepels vanillesuiker
4 stuks eieren
1 theelepel zout
125 gram gehakte walnoten
Bereiden:
Oven voorverwarmen op 175 graden ( onder/bovenverwarming, geen luchtcirculatie).
Bakblik van 22 bij 30 cm bekleden met bakpapier.
Alle ingrediënten bij elkaar doen in een kom, vijf minuten luchtig opkloppen met mixer of keukenmachine.
Als laatste de gehakte walnoten toevoegen.
Massa overdoen in de bakvorm. De vorm in de oven plaatsen zodat de bovenkant van het blik in het midden van de oven staat.
40 minuten bakken.
De brownie is goed te bewaren in een afgesloten blik, ook geschikt om in te vriezen.

zaterdag 28 januari 2012

koffiemuts

Het laatste kopje koffie is altijd koud als ik de cafétiere gebruik zei oudste dochter en ze vroeg of ik daar een oplossing voor wist.
Na wat passen en meten werd het een koffiemuts, van Ikeastof maakte ik een hoes waarin ik een losse vulling van zwarte flanel en fibrefill maakte. Ik denk dat de koffie voortaan langer warm blijft...


woensdag 25 januari 2012

rundskop/ bullhead

Vanavond zag ik de film "Rundskop" of "Bullhead" zoals hij in het Engels genoemd wordt.
De film is genomineerd voor een Oscar en wat mij betreft is dat zeer terecht. Een sterk verhaal en sterke karakters.Een aanrader!!

In Los Angeles is bekendgemaakt dat 'Rundskop', het speelfilmdebuut van Michaël R. Roskam, is genomineerd voor de Foreign-language Academy Award, de Oscar voor Beste Niet-Engelstalige Film. 'Rundskop' is de zesde Belgische Oscarnominatie in deze categorie

Enorm succes
Sinds de wereldpremière van de film op 2 februari 2010 heeft 'Rundskop' zowel bij ons als in het buitenland een ongelooflijk traject afgelegd. In België werd hij met meer dan 460.000 bezoekers de meest bezochte lokale film van 2011. Zowel in Vlaanderen als Franstalig België wordt de film geapprecieerd.

Prijzenregen
In september sleepte hij op het Filmfestival van Oostende zes Vlaamse Filmprijzen in de wacht (onder andere Beste Film, Beste Regisseur en Beste Acteur). Ondertussen raakte ook bekend dat 'Rundskop' aan Franstalige zijde negen nominaties heeft voor de Prix Magritte die op 4 februari worden uitgereikt.

Internationaal ging 'Rundskop' vorig jaar in première op het Internationaal Filmfestival van Berlijn. Vervolgens ging de film op tournee via diverse internationale festivals waar hij regelmatig in de prijzen viel. Zo zijn er de onderscheidingen op de Festivals van AFI Los Angeles, Palm Springs, Austin, Montréal, Motovun (Croatië), Moskou, Manresa (Spanje), Beaune, Les Arcs en Saint-Jean de Luz (Frankrijk).

zaterdag 21 januari 2012

leuke aanbieding van NS

Dit is een leuke aanbieding van NS.

50% korting

op 2 beurzen
Geldig van 9 feb 2012 t/m 13 feb 2012

Bezoek Art Rotterdam en OBJECT Rotterdam op één dag! Beide beurzen zijn te bezoeken in februari, op steenworp afstand van elkaar! Art Rotterdam vindt plaats in de vertrekhal van de Holland Amerika Lijn in Rotterdam. OBJECT vindt plaats in het tegenoverliggende gebouw Las Palmas!
Kom naar de kunstbeurs Art Rotterdam en de grensoverschrijdende designbeurs OBJECT Rotterdam. Art Rotterdam is de kunstbeurs om opkomend talent te ontdekken en de nieuwste ontwikkelingen in de beeldende kunst te volgen. OBJECT Rotterdam is de beurs voor limited editions en design.

donderdag 19 januari 2012

street art/ wildbreien

In het kader van de tentoonstelling Street-Art wordt het plein voor museum  het Domein veranderd in een kleurrijk tafereel. In de krant en via de site van het domein een oproep om oude breisels te doneren.

 Brei-guerilla
Street-Art
22.12.2011 - 26.02.2012
Breng je oude breiwerk naar Museum Het Domein

Brei-guerilla is een nieuwe vorm van Street-Art die je de laatste tijd steeds meer ziet opdoemen in het straatbeeld van met name de grote steden. Omdat op de historische afdeling van het museum op dit moment een textieltentoonstelling te zien is leek het ons leuk om de buitenkant wat op te vrolijken met deze vorm van textiele straatkunst.
De kunstenaars Veronique de Jong en Aniek Schiepers gaan het voorplein van Museum het Domein voorzien van een vrolijke  aankleding.  Zij willen hiervoor met name bestaand brei- en haakwerk gebruiken.  De foto’s geven een impressie van hoe het er uit zou kunnen gaan zien.
Omdat we het idee hebben dat er op veel zolders nog wel oude zelfgebreide of gehaakte truien, sjaals, mutsen of zelfs tafellakens en spreien liggen  die niet meer worden gedragen of gebruikt maar die de maker - die er zoveel uren werk in heeft zitten- ook niet zomaar weg wil gooien, hopen wij u met deze oproep ertoe aan te zetten uw oude breisels een tweede leven te gunnen.

donderdag 12 januari 2012

sleeping beauty

Vanavond zag ik  de voorstelling "sleeping beauty" in de Sittardse schouwburg van de staatsopera van Tatarstan.
Een prachtige voorstelling met mooie decors, schitterende kostuums en uiteraard de ongeevenaarde muziek van Pjotr Iljitsj Tsaikowski.
Het verhaal mag alom bekend heten, het prinsesje dat zich prikt aan de naald van de boze heks en honderd jaar slaapt. Ze wordt wakker gekust en leeft daarna nog lang en gelukkig. Maar hoe beeld je dat uit in ballet?
Nou in het geval van de staatsopera van Tatarstan in ieder geval op een prachtige manier. Een aanrader dus...

woensdag 11 januari 2012

golden Buddha

Per toeval liepen we uit bij "iets"in Chinatown Bangkok. Het viel ons op dat er aanzienlijk meer politie op de been was dan enig ander moment tijdens onze reis. De ene agent had nog een mooier uniform dan de ander agent. Achter de muren van de tempel van the Golden buddha stegen gifgroene rookwolken op. We liepen er naar toe en leerden van locals en van toeristen dat hier "goud"gesmolten werd. Je kon gouden briefjes kopen en er een intentie( en een donatie)  aan verbinden. Het "goud"werd gesmolten en er zou een beeld van gegoten gaan worden. Dat gieten zou gebeuren door medewerking van leden van het koninklijk huis.
Het viel ons op dat er ineens geen verkeer meer was op de drukke weg langs de tempel. Monks ( hogere rang) namen plaats op speciale stoelen, bewaking liep rond en maande mensen om rechtop te staan gaan ( ik zat op het stoeprandje) en hun hoed af te zetten ( ik dus). Daarna arriveerden er beige mercedes auto's en busjes. De voornamelijk deftige gasten vouwden hun handen samen en bogen hun hoofd in devotie, cq respect. De dames van het koninkijke huis bestegen het bordesje terwijl mannen met grote parasols hen beschermden tegen de felle zon. Ze namen een touw in hun handen dat verbonden was met de gietpot waar mannen met een soort witte luiers over de stellages kropen om het "goud"in de mal te gieten. Via dat touwtje waren de dames betrokken bij het gietritueel en waarschijnlijk zal straks hun naam ( en alleen hun naam) verbonden zijn met het gegoten beeld.

dinsdag 10 januari 2012

we need to talk about Kevin

Een intrigerende film die je op het puntje van je stoel zet.

Moeder en reisboekenschrijfster Eva (Tilda Swinton) heeft al vanaf de geboorte van haar zoon Kevin (de imposant demonische Ezra Miller) het gevoel dat er iets mis is met de jongen. In haar ogen is hij een manipulatief, sadistisch monster. Maar goedige vader Franklin (John C. Reilly) doet alle incidentjes die kunnen wijzen op de verrotte inborst van hun zoon af als ongelukjes of een vervelende samenloop van omstandigheden. Op zijn zestiende verjaardag gaat Kevin echter met een (van zijn vader gekregen) kruisboog naar school en houdt daar gruwelijk huis.
De Schotse regisseuse Lynne Ramsay, die hiervoor vooral films maakte over het Britse arbeidersmilieu, kiest met We need to talk about Kevin niet voor sensatie, integendeel. Zij weet uitstekend maat te houden en laat van de slachting zelf slechts in flitsen de voorbereidingen en de arrestatie van de dader zien. Tussendoor toont ze een groot aantal episodes uit het leven van Kevin die met de kennis van nu tekens aan de wand waren dat er iets niet deugt met de jongen. Zij vertelt zijn levensverhaal door de ogen van moeder Eva, die naderhand probeert in het reine te komen met de gruwelijke daad van haar zoon.
Huiveringwekkend
De even subtiele als huiveringwekkende film verkent de vraag of de slechtheid van het titelpersonage te herleiden is tot nature of nurture, maar weigert daar te allen tijde een antwoord op te geven. Is Eva een slechte moeder? Is Kevin een slechte zoon? Of ligt het misschien gewoon aan de hedendaagse maatschappij, waarin dankzij alle haat en paranoia kinderen niet meer weten wat goed of slecht is? Die keuze is aan het publiek zelf, bij wie de beelden nog dagenlang door het hoofd blijven spoken. Dit is behalve aan het onderwerp zelf en de beklemmende regie van Ramsay vooral te danken aan de sublieme acteurs, Tilda Swinton voorop. Zij speelt als gekwelde moeder Eva vermoedelijk de beste rol uit haar toch al imposante carrière.

vrijdag 6 januari 2012

het noorden van Thailand

In het noorden van Thailand zijn we op een dag op stap geweest met Kee een van de locale gidsen. Een amaibel mens met een zachte vriendelijke stem. Hij was opgegroeid in de jungle, en had jaren als Monk geleefd.
Hij bracht ons in alle vroegte naar een Karen dorpje waar de longneks ( de Padaung) en de Lahu samenwoonden. Het dorpje was aan het ontwaken, vrouwen stonden hun haren te kammen, kinderen renden rond tussen de honden en de kippen, vuurtjes werden gestookt en toen ze ons zagen aankomen werden haastig winkeltjes geopend want men leeft van het toerisme. Van de Thaise regering mogen ze gratis in dit gebied wonen maar ze moeten wel zelf voor hun onderhoud zorgen.
Jammer genoeg zijn alleen de geweven doeken en sjaals authentiek en verkopen ze voor de rest alleen maar industrieel gemaakte spullen.
In het verderop gelegen Lisu dorpje was bijna niemand thuis. Een paar kinderen speelden op een soort van pleintje en een vrouw met haar dochter haalde snel wat verkoopbaar spul tevoorschijn. De moeder probeerde de vragen van onze gids te beantwoorden met behoud van het overtollige zwarte speeksel in haar mond. Ze kauwde op bladeren en kruiden die haar een aangenaam gevoel gaven. Verderop zat een andere vrouw onder haar veranda met een trapnaaimachine het o zo bekende kleurrijke materiaal van de Lisu te maken. Ze naaide er een label in van een hotel, een opdracht dus. Het was  heet ,droog en stil op die berg. Ik had gehoopt op een kleurrijk beeld, maar de dames dragen hun kleurrijke kleding alleen maar op hoogtijdagen en als ze de souveniers gaan verkopen in de steden.Toen we terug gingen zaten de eerder genoemde moeder en dochter elkaar op hun gemak te ontluizen. "removing the white ones" noemde onze gids dat en blijkbaar vond hij dat een gewone dagelijkse bezigheid.

Bij het afdalen leerden we over kruiden en geneeskrachtige planten die overal gewoon te vinden zijn. Kee liet ons vanalles proeven, het meeste smaakte bitter, maar met het een kon je maagpijn bestrijden en met het ander je keelpijn. Het was wonderlijk om met iemand met zoveel kennis rond te mogen lopen. Hij vertelde dat hij soms ook survival tochten ondernam met mensen. Met een tentje de jungle in en ik kon me voorstellen dat je onder zijn begeleiding ook nog heelhuids thuis kwam. Op een gegeven moment stopte hij toen hij een gat in de grond ontdekte ter grootte van een twee-euromunt. Hij porde er met een stokje in en mompelde dat "it" wel zou slapen. Na nog eens met een groter stokje te hebben gepord zei hij dat "it"er misschien helemaal niet in zou zitten. Op mijn vraag wat "it"dan wel niet was antwoordde hij: "the tarantula", waarna ik van schrik bijna van de berg viel. Volgens Kee hoefden we niet bang te zijn voor die grote spin want ze bijten mensen nooit..