Enige tijd geleden werd mijn zus zestig jaar. Al jaren liep ik rond met het idee om voor haar een woondeken te gaan maken van de truien die onze moeder gebreid en gedragen heeft. Iedere trui, ieder motief brengt de herinnering terug aan die moeder die altijd op hetzelfde plekje naast de haard zat met een hobbylamp binnen handbereik en altijd het onvermijdelijke breiwerk op schoot. Ze breide de moeilijkste motieven en keek daarnaast met een half oog ook nog naar de televisie.
Toen moeder overleed hebben we de mooiste truien bewaard. Uit iedere trui kon ik twee blokken van 25 bij 25 cm knippen die ik vervolgens afgewerkt heb met de overlockmachine. En nu omdat zusje jarig was heb ik er een woondeken van gemaakt.
Zusje was er zo blij mee dat ze in eerste instantie het cadeau niet durfde uit te pakken toen ze zag wat er in de doos zat.
Later vertelde ze dat ze er erg blij mee was en dat de warmte van de deken moeder weer een beetje dichterbij bracht.
3 opmerkingen:
Het was een geweldig cadeau
Bedankt nog zus
Zo mooi ...
Heee, wat fijn dat jij mij, en ik nu ook jou weer gevonden heb! Na alle strubbelingen bij Weblog is het even zoeken en hervinden...! Ik ga eens rustig terugkijken naar de logjes die ik gemist heb! Deze sprong er bovenuit, wat een ontroerende log! Ongelofelijk mooi wat je voor je zus gemaakt hebt, daar zullen heel wat traantjes bij gevloeid zijn... Fijn weekend, lieve groet Lupineke
Een reactie posten