Sinterklaas

Van mijn oude blog een verhaaltje weggehaald om opnieuw te vertellen..


Sinterklaas:
Als de bladeren van de bomen zijn dan komt Sinterklaas, zei mijn moeder vroeger altijd. Ik hielp de boom naast het schuurtje af en toe een handje door er eens flink aan te schudden. Sinterklaas was vroeger een man om bang van te zijn, als je stout was geweest en dat was je vroeger veel sneller dan tegenwoordig het geval is, dan kreeg je geen cadeautjes en in het ergste geval ging je in de zak mee naar Spanje. Ik heb wat in de zenuwen gezeten in die tijd van het jaar en ik denk dat ik toen ook een voorbeeldig en braaf meisje geweest ben, in tegenstelling tot de rest van het jaar.

 Behalve dan in de vastentijd want dan moest je elke dag naar de kerk en als je lief geweest was en elke dag gebeden had dan mocht je een plaatje kleuren op de veertig-dagen-kaart ten teken dat je je gedragen had. Je verdiende daarmee een stel aflaten en een klein stukje van je plekje in de hemel.

Zwarte Piet heeft me nooit meegenomen in de jute zak en ik heb ook altijd wel een cadeautje gekregen. Sinterklaas kwam nooit in persoon bij ons thuis. Ik zag hem wel door de straat lopen en aanbellen bij andere mensen. Dan zat ik altijd met kloppend hart op de trap te wachten, maar hij kwam niet. Op 5 december mochten we 's morgens voordat we naar school gingen een soepbord op de tafel in de huiskamer zetten met een tekening en een wortel voor het paard (meestal hadden we die dag wortelenstamppot). Die morgen op school duurde altijd veel langer dan alle andere morgens en na schooltijd renden we zo snel als we konden naar huis.

Vader hield ons tegen in de gang, plaagde ons door te zeggen dat de sint niet was geweest. Als we dan eindelijk de kamer binnen mochten was het daar donker omdat de gordijnen dicht waren, maar je rook de pepernoten en de chocolade al bij het binnengaan. In mijn herinnering was het was altijd heel veel, de tafel stond boordevol en we mochten snoepen zoveel als we wilden wat uiteindelijk altijd weer drie kinderen met maagpijn tot resultaat had, maar het was en bleef een feest.

Het was eigenlijk best raar dat de sint bij ons 's middags kwam en niet 's nachts zoals het eigenlijk hoorde, het heeft lang geduurd voordat ik begrepen heb dat dat te maken had met het feit dat mijn vader altijd middagdienst had op de steenkoolmijn en dat hij er op die manier wel bij kon zijn zonder dat hij extra vroeg hoefde op te staan. In het dressoir hadden we alledrie een eigen deurtje met het er achterliggende kastje voor onszelf. Daarin bewaarden we voor zolang als het duurde onze pepernoten, chocolade letter en de gevulde muizen in een schoendoos. Het brave meisje was dan allang weer verdwenen en ik knabbelde stiekum mee aan de letter van broer en zus en ruilde alles wat ik niet lekker vond om voor alles wat ik heel graag had.

De zwarte pieten hebben het nooit kunnen zien want die waren tegen die tijd allang weer het land uit en het jaar erna was ik weer braaf vanaf eind november tot begin december.