Het boek gebroken licht van Kim Edwards boeit van het begin tot het einde.
Het verhaalt over de arts David Henry die in 1964 bij de bevalling van zijn zoon en de dochter die er als verrassing achter aan komt deze dochter weggeeft. Het kindje heeft het syndroom van down en hij geeft aan de verpleegster de opdracht het kind naar een instituut te brengen.
Caroline, de verpleegster ziet de naargeestigheid van het instituut en besluit om het kindje te houden. Ze vetrekt met de noorderzon en het verhaal volgt hierna twee hoofdlijnen. Het leven van de Henry's en dat van Caroline met Phoebe.
De Henry's leven een sociaal redelijk goed leven met in de achtergrond de zogenaamde dood van de tweelingzus. Caroline vindt haar weg in het leven, maar behoudt ook de twijfel of ze niet toch moet laten weten dat Phoebe bij haar is. Uieindelijk legt ze contact met David Henry echter zonder hem te laten weten waar ze woont.
Het boek is een lofzang aan vasthoudenheid en kracht, het is rijk aan psychologische details en de nuances van menselijke relaties. Een mooi boek!!
1 opmerking:
Erik heeft me het boek meegenomen. Ben heel benieuwd hoe ik het vind!
Een reactie posten